Σαν άνεμος αψίφησες το κρύο..!!

Γράφει η Γεωργία Κατσιώρα

Με παγωμένα χέρια με αντάμωσες... 
μ εκείνο το δειλό, ντροπαλό χαμόγελο! 
Στο απόγειο με έφτασε το βλέμμα των ματιών σου! 
Άγγελε μου.. 
Είσαι εδώ, γιατί ήρθες να μου δώσεις κουράγιο...! 
Γιατί με κάνεις να ζω.. 
Είσαι το δημιούργημα μου!! 
Αυτά τα δάχτυλα... 
Με ιδρώτα.. άγγιξαν τα δικά μου..!! Τη στιγμή που σε γέννησα... 
Που σε κράτησα, στην αγκαλιά μου! Όταν τα κράταγα.. 
Στιγμές από τα πρώτα σου βήματα! Όταν με πείσμα.. 
Τη στιγμή που έπεφτες, 
Εσύ στεκόσουν και πάλι! 
Τα ίδια δάχτυλα.. 

Θα σου χαρίσουν το γλυκό τους άγγιγμα, όταν τα ζητήσεις..!! 
Γιατί είσαι εσύ.. 
Το πιο αληθινό κομμάτι απ τη ζωή μου!! 
Αυτή που άρχισε και θα τελειώσει... 
Όταν την αφήσουν.. 
τα δικά μου χερια!!


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις