Γυμνή Ψυχή

Έκλεισα τα μάτια
Κι αυτό που είδα,είναι σκιές!
Μ ένα χάδι από μοναξιά
Πνιγμένο στο βάζο απ το μέλι!
Σαν δεις πως σε τρώει η ψυχή
Ζητάς γλυκές αναμνήσεις!
Κάνεις επιδρομές στο ψυγείο
Αυτοκτονείς μ αλλαντικά
Κι αποζητάς ανέμελα χρόνια
Κυκλοφορείς γυμνή γιατί νομίζεις πως
Αν αλλάζεις τις κουρτίνες στο μυαλό σου
                                                                                    Θα έχεις ενοικιάσει αλλού
                     Θα μπορείς ,να το παίξεις κλόουν
                      Μιας και τα κενά ήταν πολλά!
                      Άλλες πάλι σβαρνάς τα πόδια σου
                      Μπας και σ ακούσει ο Χάρος
                     Του φωνάζεις τόσες φορές τ όνομα σου
                      Γιατί σε πέθαναν τα αγχολυτικά
                      Τελικά το χρώμα της ψυχής σου                                                     Είναι απ το κάρβουνο ή έμεινες                                                          Με άπλυτα τα ρούχα;
                     Σίγουρα υποθέτεις, πως το λευκό σου φόρεμα
                     Το πότισαν τριαντάφυλλα
                     Και βάφτηκε με χρώμα...
                     Κι αν η Ψυχή σου είναι γκρι
                                                                                   Με κόκκινες κηλίδες
                                                                                   Τότε βάστα γερά ,στον Άνεμο
                                                                                   Πάρε αγκάθινα Ρόδα
                                                                                   Να πλέξεις φωτοστέφανο
                                                                                   Στην κάθε σου ελπίδα!
                                                                                   Γιατί στα μάτια της ψυχής
                                                                                   Όταν γυμνή κυκλοφορείς
                                                                                   Καθρέφτης ειν τα λόγια σου                                                                                                                                 Και η καρδιά σου θύμα.

                                Πένα και Γραφή
                              Γεωργία Κατσιώρα