Ο Άλλος Μου Εαυτός!

Βλέμμα από φυσαλίδες
Τα μάτια της ψυχής μου
Μέσα απ τη θάλασσα
Ήλιος θα ξεπροβάλει
Μ ένα κρυμμένο πρόσωπο

Χορεύοντας κόντρα στη μάσκα

Και στο παραμύθι των αγνώστων
Που σου έφτιαξαν,με ατσάλινο κερί
Όμως το έλιωσες με δάκρυα,στο χρόνο
Αυτό που αναζητώ 

Σαν κάτι να θυμίζει

Άσχετα ότι κι αν βλέπω 

Στο αγκάθινο στεφάνι
Γιατί σαν κρύβεις,το θηρίο
Θα βγει,ο άλλος σου εαυτός
Σαν δεις από απέναντι
Τον φτερωτό σου άγγελο
Με δάχτυλα να χαϊδεύει

Τα μαλλιά σε ευκαιρίες
Κι όταν νιώθει τα φύλλα
Θα πενθεί στο χειμώνα
Όμως απ το βαρύ,το κρύο
Θα παγώσει και όσους έχει γύρω
Μέσα τους ένας μακρύς μονόλογος

Με λέξεις,συναισθήματα και πράξεις
Σαν κάποιοι να αποζητούν

Την ίδια όψη του καθρέφτη

Σαν κάτι να μισούν

Μα αγάπη δεν τους έδωσαν 

Νερό να ξεδιψάσουν
Γι αυτό κι αυτοί
Αναπολούν στη μοναξιά
Βλέπεις η καθημερινή φθορά
Στις ψεύτικες,τις μάσκες
Θα σε πουλήσει,θα σ αγοράσει
Και μόλις δεις τη λεμονιά
Γεμάτη άνθη και χαρά

Στη νύχτα του χειμώνα
Θα βγει καθρέφτης της ψυχής
Και σαν τον αντικρίσεις
Θα ναι πάλη που πέρασε
Στη απέναντι όχθη
Θα ανοίξεις πόρτα μέσα στην
Κατεστημένη φύση σου
Κι αφού πέρασες με κόκκινο
Την κατάθλιψη
Πέθανες τη μιζέρια σου
Πέταξες θυμό και δάκρυα 

Απ το προσκεφάλι σου
Χάραξες κόκκινο
Σ αυτό που λέμε νέα αρχή
Που έμαθες σιγά σιγά
Να λες τη λέξη ^αγαπάς^ και
Σαν μπορείς να δέχεσαι
Μα και να αποδέχεσαι
Τον πόνο στην ψυχή
Σαν συγχωρείς,σαν αγαπάς
Το άλλο σου μισό

Τον άλλο σου εαυτό!

Πένα και Γραφή
Γεωργία Κατσιώρα