Μας Κρέμασαν Ταμπέλες...Με Κανελί Φόντο!

Την Τρίτη,άπλωσα ταμπέλα
Με παλτό,στο γκρι Χειμώνα
Έγειρα τα δάχτυλα,στον ορίζοντα
Τη στιγμή,που στο παραμύθι έζησα
Μέσα απ το βλέμμα,της σοφίτας
Κάτω απ το μικρό,κελάρι
Σαν άνοιξα ένα,μπουκάλι
Ήπια κρασί,στην εικόνα
Έγινα φίλη,με τα άλογα
Και τον Ιππότη,καβάλα
Με πήρε,στη χώρα,του Δαυίδ
Μέσα από τρικυμία,στην άμμο
Σαν άνοιξε η θύελλα,στα δύο
Μέσα στην άμμο,των ματιών σου
Είδα να έρχεται,μια ηρεμία
Εκεί,στον πράσινο Φοίνικα
Έσκασες,ένα μικρό χαμόγελο
Στο λαιμό,μιας μικρής μαϊμού
Σαν ήθελε,παιχνίδια
Έκανε πως μου τράβαγε,τα μαλλιά
Σαν γέλαγα,ξέγνοιαστα
Με σένα,συντροφιά
Και μόλις είδα,σύννεφα για ορίζοντα
Κατάλαβα,πως ήρθε στον ύπνο μου,η μπόρα
Έφυγα τρέχοντας,για να την προσπεράσω
Και χάθηκα,στην έρημο Σαχάρα
Βάζοντας ταμπέλα,στο μονοπάτι του κακού
Σαν άλλαξα πλευρό
Μόλις πήγα,να σηκωθώ
Απ το γλυκό μου,ύπνο
Άνοιξα γρήγορα,τα μάτια
Βάζοντας στις παντόφλες
Το κανελί χρώμα,με γεύση στον καφέ
Έφτιαξα πρωινό,με μέλι
Μόλις άνοιξα καλά το μάτι
Έβαλα,στο τραπέζι
Μπόλικες κούπες,για καφέ και τσάι
Και σας κάλεσα,να πιείτε
Απ το δικό μου,πρωινό καφέ
Μ ένα γλυκό και φωτεινό ουρανό
Με μια γλυκιά,ταμπέλα.
Στη ζωή...
Μα τι λέω ..Τρέχω να προλάβω
Γιατί πάλι θα χάσω,την ταμπέλα
Απ το κανελί μου,λεωφορείο!

Πένα και Γραφή
Γεωργία Κατσιιώρα